Dobrze wiesz, że każdy z nas jest inny.

Jednak tak często zapominasz, że możesz się różnić.

Wierzysz, że cechy jakie masz stanowią o Twojej wartości.

Stale porównujesz się dodając lub ujmując sobie.

Przywiązujesz się do wyobrażenia o idealnej wersji siebie.

Jesteś przekonany, że musisz się kształcić, pracować nad sobą, ulepszać się… dopiero to spowoduje, że będziesz godny, że zasłużysz, uzyskasz szczęście, spokój, obfitość, zdrowie, miłość.

Czyżby?

Tak naprawdę to co Cię charakteryzuje i to, że się zmieniasz nie powoduje, że stajesz się bardziej lub mniej wartościowy.

Jedne cechy zmieniają się na inne. To wszystko!

Owszem, kiedy patrzysz przez pryzmat osądu (kompetencji Twojego umysłu) przyjmujesz, że są stany właściwe, dodające Ci blasku i te których być nie powinno, gdzie jesteś niewystarczająco dobry.

Poddany umysłowi, który wie (lepiej), nie przyjmujesz Prawdy, kiedy nie pasuje ona do scenariusza z głowy.

Filtr, który nakładany jest na rzeczywistość powoduje, że pewne cechy traktujesz jako lepsze, a inne odrzucasz. Jesteś przekonany o słuszności powstałej oceny, o podziale na dobre i złe. Nawet, jeśli opór jaki stawiasz TemuCoJest generuje cierpienie, pozostajesz pod kierunkiem mentalnego dyktanda.

Bo tak robią inni. Bo tak trzeba. Bo tak należy…

Trwasz w iluzji. Niełatwo ją porzucić, kiedy przed sobą masz mentalną tamę podtrzymywaną przez otoczenie. To solidna konstrukcja, która przysłania Ci widzenie. Podążając za schematami odwracasz wzrok od faktów, od siebie i patrzysz w kierunku wyobrażenia, zamiast czerpać z dostępnej różnorodności tu i teraz. 

Ale, czy TY nadal chcesz pomijać Prawdę?

Ona przychodzi ze Źródła, właśnie do Ciebie.

Zobacz, teraz jesteś Taki.

Zobacz, że różnice są.

Zobacz, swoją wyjątkowość*.

*wyjątkowość to nie lepszość ani gorszość.

To czas i miejsce na Ciebie Takiego. Bez względu czy to pasuje do wizji idealnego Ciebie. Pozwól sobie być takim jakim jesteś w rzeczywistości. Jesteś doskonały będąc nieidealnym. Zawsze. Bez żadnych „ale”.

Uświadom to sobie. Poczuj, jak Ci jest, kiedy dostrzegasz swoje różnice i wiesz, że masz do nich prawo, że to jest ok, że możesz teraz taki być.

Z miłością
Dorota Kądziołka